The Efficacy of Autogenic Relaxation and Slow Rhythmic Breating in Reducing Postoperative Nausea and Vomiting after Laparoscopic Procedure

INTRODUCTION: The study was designed a prospective experimental-control research, and aim to examine the efficacy of the autogenic relaxation and slow rhythmic breating in reducing nausea and vomiting after laparoscopic surgical procedure.
METHODS: The scope covered female patients that have undergoing laparoscopic cholecystectomy in the general surgical clinics of a university hospital, and a training-research hospital. Assuming a 46-68% postoperative nausea and vomiting rate after laparoscopic cholecystectomy, with an average of 55%, a sample size of 48 patient in each of the experimental and control groups were determined by the power
analysis to provide 80% power for detecting in 25% reduction in the incidence
of postoperative nausea and vomiting. Data were collected during face-to-face interviews and follow-ups by using “Personal Characteristics Form” and “Patient Follow-up Forms”, and by “Visual Analoque Scale” and “State-Trait Anxiety Inventory”. Validity and reliability studies of the scales were performed Turkish populations. Rates, percentages (x), standard deviation (SD), x2, t-test and Pearson correlation techniques were used during the evaluation of the data.
RESULTS: According to the research data, there were statistically significant differences in the following: state anxiety levels of patients in the control and experiment groups before and after the surgical procedure; postoperative nausea and vomiting rates; antiemetic requirements; and satisfaction from applied care/treatment (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Obtained findings points out autogenic relaxation to be more affective than routine nursing care in reducing nausea and vomiting after laparoscopic surgical procedure and it is suggested that this technique be used in surgical population at high risk of developing postoperative nausea and vomiting.

Laparoskopik Cerrahi İşlem Sonrası Bulantı ve Kusmanın Azaltılmasında Otojenik Gevşeme ile Yavaş ve Ritmik Solunumun Etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Araştırma laparoskopik kolesistektomi sonrası bulantı ve kusmanın azaltılmasında otojenik gevşeme ile yavaş ve ritmik solunumun etkisini belirlemek amacıyla prospektif deney-kontrol araştırması olarak plandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Evreni, bir üniversite hastanesi ile bir eğitim ve araştırma hastanesi genel cerrahi kliniklerinde laparoskopik kolesistektomi uygulanacak kadın hastalar oluşturdu. Laparoskopik kolesistektomi sonrası bulantı ve kusma insidansı %46-68 arasında olup, ortalama %55 civarında olduğu göz önüne alınarak, ameliyat sonrası bulantı ve kusma oranında %25 azalma sağlamak amacıyla %80 güçte yapılan güç analizinde örneklem sayısı deney ve kontrol gruplarının her birinde 48 hasta olarak belirlendi. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan “Bireysel Özellikler Formu” ve “Hasta İzlem Formları” ile Türkiye’de geçerlilik ve güvenirlik çalışmaları yapılmış “Durumluk-Sürekli Anksiyete Ölçeği” ve “Görsel Kğyaslama Ölçeği” aracılığıyla yüz yüze görüşme ve izlem yoluyla elde edildi. Verilerin değerlendirilmesinde oran, ortalama (x), standart sapma (SD), x2, t testi ve pearson korelasyon tekniği kullanıldı.
BULGULAR: Araştırmanın verilere göre, kontrol ve deney grubu hastalar aras›nda cerrahi işlem öncesi ve sonrası durumluk anksiyete düzeyleri, ameliyat sonrası bulantı ve kusma oranları, antiemetik gereksinimleri, uygulanan bakım/tedaviden memnuniyetleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark (p<0.05) olduğu belirlendi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Araştırmada elde edilen bulgular laparoskopik kolesistektomi sonrası bulantı ve kusmanın azaltılmasında otojenik gevşemenin rutin hemşirelik bakımından daha etkili olduğunu göstermekte olup, ameliyat sonrası bulantı ve kusma riski yüksek cerrahi girişimlerde kullanılması önerilmektedir.