Surgical outcomes of Mirizzi syndrome and role of laparoscopy: a single institution’s experience of 34 cases
Volkan Oter1, Yeşim Akdeniz2, Hakan Yırgın1, Kerem Karaman1, Metin Ercan11Department of Gastroenterological Surgery, Sakarya University Faculty of Medicine, Sakarya, Turkey2Department of General Surgery, Sakarya University Teaching And Research Hospital, Sakarya, Turkey
INTRODUCTION: Mirizzi syndrome (MS) is a rare complication of cholelithiasis and surgery is the treatment of choice. It usually requires conversion to open surgery. In the present study, a retrospective assessment of experience with MS cases was performed with respect to clinical presentation, diagnostic difficulties, surgical procedures, and outcomes.
METHODS: Between January 2014 and June 2017, 768 patients with symptomatic cholelithiasis were operated on. Of these, 34 patients had MS. In that group, 24 patients (70.5%) were women and 10 patients (29.5%) were men.
RESULTS: The most frequent symptom was abdominal pain, seen in 33 cases (97.1%). The mean age at presentation was 65.53±13.40 years. Obstructive jaundice findings were defined with laboratory tests in 18 patients (52.9%). Surgery was performed in 30 patients (88.2%), and the median time from preoperative hospitalization to surgery was 5 days (range: 0–19 days). The distribution by type of involvment according to preoperative imaging was type I in 9 cases (26.5%), type II in 6 cases (17.6%), type III in 6 cases (17.6%), type IV in 5 cases (14.7%) and, type V in 8 cases (23.5%). Two patients were not operated on as a result of co-morbidities. Furthermore, another 2 patients who had gallstone ileus resolved with medical treatment were not operated on due to co-morbidities.
DISCUSSION AND CONCLUSION: MS is challenging for surgeons. Magnetic resonance cholangiopancreatography and endoscopic retrograde cholangiopancreatography are useful for an accurate diagnosis and reducing operative complications. Laparoscopic surgery should be considered in patients with type I and in selected cases of type II MS.
Mirizzi sendromunun cerrahi sonuçları: tek merkezin 34 vaka deneyimi
Volkan Oter1, Yeşim Akdeniz2, Hakan Yırgın1, Kerem Karaman1, Metin Ercan11Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji Cerrahisi Bilim Dalı2Sakarya Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
GİRİŞ ve AMAÇ: Mirrizzi sendromu(MS) safra kesesi taşının nadir görülen komplikasyonlarından biridir ve tedavi seçimi genellikle laparoskopiden açık cerrahiye konversiyondur.
Bu çalışmada, Mirrizzi sendromlu olgularımızın, klinik prezentasyonu, tanı zorluğunu, cerrahi prosedürlerini ve cerrahi sonuçlarını retrospektif olarak değerlendirdik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak-2014 ile Haziran- 2017 tarihleri arasında semptomatik kolelithiazis nedeni ile opere 768 hastaya operasyon uygulandı. Bu hastalardan 34’ünde MS mevcuttu. 24 hasta kadın ve 10 hasta erkek idi.
BULGULAR: En sık semptom 33 olguda görülen karın ağrısı idi. Hastaların ortalama yaşı 65.53±13.40 idi. Laboratuvar testlerinde 18 hastada tıkanma sarılığı tespit edildi. Cerrahi 30 hastada (% 88,2) gerçekleştirildi ve pre-operatif hastaneye yatıştan cerrahiye kadar geçen ortalama süre 5 gün idi (0-19days). Preoperatif görüntüleme çalışmaları sonucunda hastaların dağılımı sırası ile; Tip I (9 olgu)(% 26.5), tip II (6 olgu) (% 17.6), tip III (6 olgu) (% 17.6), tip IV (5 olgu) (% 14.7) ve son olarak tipV (8olgu) (% 23.5) idi. İki hasta komorbid hastalıkları nedeni ile opere edilemedi. Safra taşı ileusu olan diğer iki hastada medikal tedavi ile ileus hali geriledi ve yine bu hastalarda yandaş komorbid hastallıkları nedeni ile opere edilmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: MS cerrahlar için tanısı ve tedavisi zor bir hastalıktır. MRCP ve ERCP, ameliyat öncesi doğru tanı ve operatif komplikasyonları azaltmada yararlıdır. Laparoskopik cerrahi, tip I ve seçilen tip II MS hastalarında düşünülmelidir.
Manuscript Language: English