The effects of low-molecular-weight heparin administration on bleeding in elective laparoscopic cholecystectomy
Ulaş Aday, Ebubekir Gündeş, Hüseyin Çiyiltepe, Selçuk Gülmez, Mustafa DumanDepartment of Gastroenterological Surgery, Kartal Koşuyolu High Speciality and Training Hospital, İstanbul, TurkeyINTRODUCTION: The aim of this study was to investigate the effects of treatment dose low-molecular-weight heparin (LMWH) on bleeding in a laparoscopic cholecystectomy (LC).
METHODS: The data of patients who underwent an elective LC in the clinic between January 2013 and May 2017 were retrospectively evaluated. The patients were divided into 3 groups. Group I comprised patients who were not on any anticoagulant or antiaggregant agent, Group II included patients who were taking an oral anticoagulant (OAC), and Group III was made up of patients who were on antiaggregant agents (aspirin and/or clopidogrel). The basic clinical and laboratory characteristics of the groups and the data on the surgery and complications were recorded and compared. Factors affecting major bleeding were analyzed through univariate and multivariate analysis.
RESULTS: There were 285 (80.7%) patients in Group I, while there were 30 (8.4%) patients on an OAC in Group II, and 38 (10.7%) patients taking antiaggregants in Group III. Major bleeding was seen in 1 patient in Group I and in Group III (0.3%, 2.6% respectively), while major bleeding necessitating transfusion was seen in 5 (16.6%) patients on an OAC in Group II (p<0.001). The results of univariate analysis revealed that age ≥65 years, American Society of Anesthesiologists score ≥3, body mass index ≥25 kg/m2, international normalized ratio ≥1.2, PTZ ≥14 seconds, administration of treatment dose LMWH (twice daily), and operation time ≥60 minutes were factors that affected bleeding. The results of multivariate logistic regression analysis, however, showed that only treatment dose LMWH administration was an independent risk factor affecting major bleeding (p=0.021; odds ratio (OR): 14.49, confidence interval [CI]: 0.007–0.666).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Bridging treatment with LMWH and interrupting OAC treatment increases the risk of major bleeding in LC. Offering patient-based bridging treatment for patients receiving long-term OAC in surgical practice and avoiding aggressive perioperative prophylaxis will reduce the risk of postoperative major bleeding.
Düşük molekül ağırlıklı heparin kullanımının laparaskopik kolesistektomide kanama üzerine etkisi
Ulaş Aday, Ebubekir Gündeş, Hüseyin Çiyiltepe, Selçuk Gülmez, Mustafa DumanKartal Koşuyolu Yüksek Ihtisas Eğitim Aratırma Hastanesi, Gastroenteroloji Cerrahi Kliniği, Kartal, IstanbulGİRİŞ ve AMAÇ: Uzun süreli oral antikoagülan(OAC) alımında, cerrahi prosedürler öncesi oral antikoagülan ajanın kesilerek, low-moleculer-weight-heparinin (LMWH) tromboemboli proflaksisinde köprü tedavisi olarak kullanımı sıktır. Kanama riskini artırması önemli dezavantajıdır. Bu çalışmada; tedavi dozunda verilen LMWH’nin, laparascopik kolesistektomide (LK) kanama üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2013-Mayıs 2017 tarihleri arasında, kliniğimizde elektif LK yapılan hastalar retrospektif incelendi. Hastalar 3 gruba ayrıldı. Grup I; herhangi bir antikoagülan veya antiagregan ajan almayan, Grup II; OAC alan, Grup III; antiagregan (aspirin ve/veya clopidogrel) alanlar.Gruplara ait temel klinik ve laboratuvar özellikler, ameliyat ve komplikasyonlara ilişkin veriler kayıt edilerek karşılaştırıldı. Major kanama üzerine etkili faktörler univariant ve multivariant analizle değerlendirildi.
BULGULAR: Grup I de 285 ( % 80.7), OAC alan Grup II de 30 ( % 8.4), antiagregan alan Grup III te 38 ( % 10.7) hasta vardı. Grup II deki hastaların tümüne peroperatif LMWH tedavi dozunda verildi. Grup I ve III te major kanama birer hastada izlendi (sırasıyla; % 0.3, % 2.6), OAC alan Grup II de ise transfüzyon gerektiren major kanama 5 ( 16.6 %) hastada gelişmiştir (p<0.001). Yaş ≥65, ASA skoru≥3, BMI ≥25 kg/m2, INR ≥ 1.2, PTZ ≥ 14, LMWH nin tedavi dozunda (çift doz/gün) kullanımı, cerrahi süre ≥ 60 dakika olması univariant analizde kanama üzerine etkili faktörler olarak saptandı. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde; sadece LMWH nin tedavi dozunda kullanımının majör kanamaya etki eden bağımsız risk faktörü olarak saptandı (p=0.021, odds ratio (OR); 14.49, confidence interval [CI]; 0.007-0.666).
TARTIŞMA ve SONUÇ: OAC tedavinin durdurularak, LMWH uygulandığı ‘köprü tedavisi’LK’de majör kanama riskini artırmaktadır. Cerrahi pratiğinde kronik OAC alan hastalardaköprütedavisi'nin hasta bazlı uygulanması ve peroperatif agresif proflaksiden kaçınılması postoperatif majör kanama riskini azaltacaktır.
Manuscript Language: English