Laparoscopic transabdominal preperitoneal(TAPP) versus laparoscopic totally extraperitoneal (TEP) surgery for inguinal-hernia repair

INTRODUCTION: ın recent years different laparoscopic procedures for prosthetic repair of inguinal hernias have been developed. Laparoscopic techniques have been shown to produce good results in terms of post-operative course and recurrence rates, but still present the disadvantages of high cost and the need for general anaesthesia. We report here a retrospective analysis of our experience with laparoscopic treatment of inguinal hernias.
METHODS: Between January 1995 and January 2003, 83 patients that hernia repairs by a laparoscopic approach under electşve conditions were analyzed at the Department of General Surgery of Erciyes University Faculty of Medicine.
RESULTS: 57 patients underwent 66 hernia repairs by a laparoscopic total extraperitoneal approach (TEP) and 26 patients underwent 29 hernia repairs by a laparoscopic transabdominal preperitoneal (TAPP) approach under ekective conditions at our clinic. Mean operating times and hospital stays did not differ between the TAPP and TEP patients (p>0.05). Complication rates were 8.7 per cent for the TEP and 15.3 per cent for the TAPP (p<0.01) Two recurrences (%7.6) were recorded in the TAPP group and one recurrences (%1.7) were recorded in the TEP group.Since 5 years, the totally extraperitoneal laparoscopic hernia repair has become our procedure of choice to manage inguinal hernia in adult patients, especially fır bilateral hernias and recurrences after classical anterior repair.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This retrospective study shows that the totally extraperitoneal repair for inguinal hernia should have a promising future because of low mobidity and low recurrence rate.

İnguinal Herni onarımında laparoskopik transabdominal preperitoneal (TAPP) cerrahi ile laparoskopik total ekstaperitoneal (TEP) cerrahi karşılaştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Son yıllarda inguinal hernilerin meshle onarımında farklı laparoskopik presedürler geliştirilmiştir. Bu yöntemler postoperatif seyir ve rekürrens oranları yönünden olumlu sonuçlar veriyor görünmekle birlikte hala yüksek maliyet ve genel anestezi gerekliliği deavantajları mevcuttur. Bu çalışmada inguinal hernilerdeki laparoskopik tedavi deneyimimizin retrospektif analizini yaptık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 1995 ile Ocak 2003 tarihleri arasında elektif şartlarda Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı'nda laparoskopik yöntemle kasık fıtığı tamiri yapılan 83 hasta retrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Kliniğimize laparoskopik total ekstraperitoneal (TEP) yaklaşımla 57 hastaya 66 herni onarımı ve laparoskopik transabdominal preperitoneal (TAPP) yaklaşımla 26 hastaya 29 herni onarımı yapıldı. Ortalama ameliyat süreleri ve hastanede kalış süreleri açısından TAPP ve TEP yapılan hasta grupları arasında fark yoktu (p>0.05). Komplikasyon oranları TAPP grubunda daha fazla olup, TAPP için %15.3, TEP için %8.7 idi (p<0.01). TAPP grubunda iki rekürrens (%7.6), TEP gurubunda ise bir rekürrens (1.7) gelişti. Son 5 yıldır, TEP metoduyla laparoskopik herni onarımı, özellikle bilateral herniler ve klasik anterior onarım sonrası rekürrensler için, inguinal herniye yaklaşımda sectiğimiz prosedür haline gelmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada TEP ile inguinal herni onarımının TAPP yöntemine oranla ameliyat süresinde bir farklılık yaratmadan düşük morbidite ve düşük rekürrens oranları ile uygulanabildiği gözlendi.