Conscious sedation in endoscopy and the nurse’s role

Conscious sedation/analgesia (Moderate sedation) refers to the drug-induced state that allows the patient to tolerate unpleasent sensations while still maintaining control of protective reflexes. The ability to respond purposefully to tactile and verbal stimulation is within the patient’s control. No interventions are required to maintain apatent airway, and spontaneous ventilation is adequate. Cardiovascular function is usually maintained. Medication before and during endoscopic procedures may be used to diminish gastrointestinal secretions or motility, and to provide amnesia to ensure the patient’s safety, comfort, and cooperation. In general, the drugs used for moderate sedation and analgesia routinely consist of a combination of narcotic such as fentanyl or meperidine and a tranquilizer such as midazolam or diazepam. In patients who are resistance to sedation, the physician may request administration of other drugs to potentiate the action of the narcotic. An intravenous catheter allows for titration of dosage and permits administration of intravenous fluids and drugs. The amount of sedation or analgesia required for any procedure varies depending on the patient’s age, prior medications, associated illnesses, anxiety level, and type and duration of the procedure. The nurse is responsible for the administration of agents prescribed by the physician. During endoscopic procedures, the nurse monitors and documents the patient’s
state of consciousness and vital signs. The nurse must remain vigilant for untoward reactions to administered medication. This article is planned to provide knowledge to the nurses which are working in endoscopy units about the pharmacology of drugs used for sedation; mechanism of actions, indications, contraindications and the other drugs used to reverse their actions. Practicing nurses can use that knowledge to reduce complication rates and to enhance the quality of nursing care.

Endoskopide Bilinçli Sedasyon ve Hemşirenin Rolü

Bilinçli sedasyon/analjezi, hastanın koruyucu refleksler üzerindeki kontrolünü sürdürürken istenmeyen duyuları tolere edebildiği, ilaçla sa¤lanan durumu ifade eder. Dokunsal ve sözel uyaranlara karşı anlamlı yanıtlar verebilme becerisi hastanın kontrolü altındadır. Hastanın solunum yolunu açık tutmak için herhangi bir girişim gerekmez, spontan ventilasyon yeterlidir. Kardiyovasküler fonksiyonlar ise genellikle sürdürülür. Hastanın güvenliğini, rahatını ve işbirliğini artırmak, gastrointestinal salgıları ve motiliteyi azaltmak ve amnezi sağlamak amacıyla endoskopik işlemler öncesinde ve sırasında ilaç uygulanabilir. Bilinçli sedasyon ve analjezi amacıyla kullanılan ilaçlar çoğu zaman fentanil ya da meperidin gibi bir narkotik ajan ile midazolam veya diazepam gibi bir yatıştırıcı kombinasyonundan oluşmaktadır. İntravenöz kateterler sayesinde dozaj titre edilebilir, ayrıca intravenöz sıvı ve ilaçlar verilebilir. Gerçekleştirilecek işlemler için gereken sedasyon ve/veya analjezi dozu hastanın yaşına, kullandığı ilaçlara, hastalığına, anksiyete düzeyine ve işlemin türü ile süresine bağlı olarak değişir. Endoskopi işlemleri sırasında, hekimler tarafından direktife edilen ilaçları uygulama sorumluluğu hemşirededir. Hemşire, hastanın yaşam bulgularını, bilinç durumunu/düzeyini izler ve kaydeder. İlaçların istenmeyen etkilerine karşı da uyanık olmalıdır. Bu makale, endoskopide çalışan hemşirelere, sedasyon için kullanılan ilaçların farmakolojisi, etki mekanizması, endikasyonları, kontrendikasyonları ile bu ilaçların etkilerini tersine çevirmede kullanılan diğer ilaçlarla ilgili bilgi vermek amacıyla planlandı. Uygulamada hemşireler bu bilgileri, kaliteli bir hasta bakımı sağlamak ve komplikasyon oranlarını azaltmak için kullanabilirler.