Hazýrlanmasý kolay ve ucuz bir alternatif endoskopik torba sunulmasý amaçlanmýþtýr. Cerrahi steril eldivenin parmaklarýnýn baðlanarak kesilmesinden sonra elde kalan kýsýmdan torba hazýrlanýr. Bu torbanýn aðzýna kese agzý dikiþi konulur. Dikiþ materyalinin bir ucu, daha sonra torba batýn batýn içine göbekteki trokardan yerleþirildiðinde batýn kadar uzanabilecek þekilde uzun tutulur. Diðer (kýsa) uç ise uzun uç üzerinden kayabilecek þekilde ilmek tarzýnda baðlanýr. Torba serum fizyolojik ile yýkandlktan sonra kullanýma hazýrdýr.Kolay hazýrlanabilmesi ve ekonomik olmasý nedeniyle burada taktim edilen torbanýn tercih edilebilir bir alternatif olabileceði kanýsýndayýz.

It is aimed to present a cheap and easy made endobag. Fingers of a steril surgical gloves are tied and cut. A purse string is put to the proximal and of the remaining part of the gloves. One and of the tie is prepared long enough to enable it to reach out of the abdomen when the bag is inserted inside. The endobag is ready for use after being irrigated with saline.The endobag presented in this report is casy to prepare and cheap. Therefore, we believe that it can be a good alternative tothe commercially available ones.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma, laparoskopik ve açýk abdominal giriþimlerde gözlenen eser element deðiþikliklerini deðerlendirmek amacý ile planlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 38 laparoskopik ve açýk yöntemle abdominal operasyon geçiren toplam 73 olgu çalýþmaya alýndý. Olgulardan preoperafif (preop) dönemde, peroperatif (perop) 45. dakikada, postoperatif (postop) 2. ve 24. saatlerde kan alýnarak hematokrit (Htc), plazma ve idrar Se, Cu, Zn ve Fe konsantrasyonlarý ile plazma CRP, albümin ve seruloplazmin seviyeleri ölçüldü.
BULGULAR: Plazma Zn konsantrasyonu her Ýki grupta da postop 2. ve 24. saatlerde preop deðerlere göre anlamlý olarak azalýrken, Fe ve albümin seviyeleri sadece postop 24. saatte anlamlý olarak azalmýþ bulundu. Zan Ve Fe konsantrasyonlarýnda postop 24.saatte gözlenen azalmalar açýk abdominal operasyon grubunda laparoskopi grubuna göre daha anlamlý idi. Plazma CRP düzeylerinde her Ýki grupta da postoperatif 2, ve 24. saatte preop deðerlere göre anlamlý artýþ gözlendi. Postop 24. saatte gözlenen artýþ açýk operasyon grubunda daha anlamlý idi. Plazma Se, Cu, ve serulaplazmin ve idrar eser element konsantrasyonlannda gözlenen deðiþiklikler anlamlý bulunmadý. Her Ýki grubun preop ve postop Htc düzeylerinde gözlenen deðiþiklikler anlamlý bulunmadý. Her Ýki grubun plazma CRP seviyeleri ile Zan ve Fe konsantrasyonlan arasýnda negatif anlamlý iliþki saptandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Gerek laparoskopik, gerekse açýk abdominal operasyonlarda Zan ve Fe konsantasyonlannda postop dönemde anlamlý düþme gözlenirken bu azalma açýk operasyon grubunda laparoskopik gruba göre daha anlamlý bulundu. Ýdrar eser element konsantrasyonlarýnda bir deðiþiklik gözlenmemesi ve hemodilüsyonun saptanmamasý, eser elementlerdeki deðiþikliðin operasyona baðlý akut faz reaksiyonunun bir sonucu olabileceði kanaatine varýldý.

INTRODUCTION: This study was designed to compare trace elements changes after laparoscopy and laparotomy.


METHODS: 38 patients who underwent laparoscopy and 35 patients who underwent laparotomy Were included in this study. Blood and urine samples were withdrawn preoperatively, at preoperative 45th min, and postoperative 2nd and 24th hours. Blood hematocrit, plasma CRP, albümin and seruloplasmin and blood and urine selenium (Se), copper (Cu), zinc (Zn) and ferrum (Fe) concentrations were measured.
RESULTS: Plasma Zn Concentrations were significantly decreased at postoperative 2nd and 24th hours in both groups significantly more in laparotomy group than laparoscopy group. Plasma CRP levels were significantly higher in both groups at 2nd and 24th hours than preoperative levels at 24th hours CRP was Ýncreased more Ýn laparotomy group than laparoscopy group. Plasma Se, Cu, and seruloplasmin and Lirine trace elements changes were all ÝnsÝgnÝfÝcant. Preoperative andpostoperative hematocrit levels were not changed significantly. The negative correlation was found between CRP levels and Zn and Fe concentrations in both groups.


DISCUSSION AND CONCLUSION: Both in laparoscopy and laparotomy groups, Zn and Fe levels were significantly reduced postoperatively wereas this reduction was more significant in laparotomy patients. Because of no change was observed in urine trace elements concentrations and blood hematocrit levels, it was concluded that plasma trace elements changes occur due to acute phasereaction instead of hemodilution.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Laparoskopik cerrahide C02 Ýnsuflasyonu Ýle oluþturulan pnömoperiton ile trokar iç yüzlerine hücre implantasyonu olup olmadýðýný araþtýrmak amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu prospektif çalýþmada, 1999 Þubat-1999 Aðustos tarihleri arasýnda SSK Göztepe Eðitim Hastanesi 4. Cerrahi Kliniðinde laparoskopik kolesistektomÝ uygulanan 35 hastada fundus trokan Ýç yüzlerinde hücre implantasyonu histopatolojik ve mikrobiyolojik olarak araþtýrýldý ve sonuçlar deðerlendirildi.

BULGULAR: Histopatolojik Ýncelemede preparatlarýn % 74'ünde hücre varlýðý saptandý. Preparatlarda eritrosit, squamöz hücreler, mezotel hücreleri, yassý epiteller, fibroadipoz doku parçalarý görüldü. Kültürler steril kaldý, 3 hastada PNL görüldü.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda trokar içlerinde yüksek oranda hücre görülmesi C02 pneumoperiton ile hücre taþýnmasý olasýlýðýný düþündürmektedir. Bu nedenle laparoskopik malignite cerrahisinde çalýþmalarýn deneyimli kiþilerce, kontaminasyonu önlemek Ýçin gerekli önlemler alýnarak yapýlmasýnýn gerekliliðini göstermektedir. Bu alanda Ýleri çalýþmalar gereklidir.

INTRODUCTION: To evaluate the theory of implantation Of celis with C02 pneumoperitoneum to the trocar sites in laparoscapic surgery.
METHODS: In this prospective study, between February 1999 and August 1999 in 35 patients whom a laparoscopic cholecystectomy is performed, histopathologic and microbiologic findings are evaluated for implantation of celis at the inner sides of fundic trocars.
RESULTS: At the histopathologic evaluatÝon celis are found in 74 % of examples. Erythrocytes, squamous cells, mesothelial cells, flat celis and fibroadipous tissue pieces are found. Culture results were sterile, PNL found in Ýn 3 patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As we found a high amount of celis in the trocars we thought that cell transportation by C02 pneumoperitoneum is possible. Because of this reason laparoscopic malignancy surgery should be performed by experienced teams, by avoiding contamination from the tumor bulk further investigations of the subject is needed.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada akut kolesistitin cerrahi tedavisinde açýk kolesistektomi (AK) ile laparoskopik kolesistektomi (LK) yöntemlerinin karyla$lnlmasl amaçlannu$lr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 1994-Kas1m 1999 tarihleri arasmda akut taþlý lokesistit nedeniyle ameliyat edilen 190 olgunun kayýtlarý retrospektif olarak degerlendirildi. Laparoskopi'den açýða geçiþ oraný yanýnda, AK ve LK uygulamasý; ameliyat süresi, dren konulmasý, oral beslenmeye geçiþ süresi, komplikasyonlar ve hastanede kalýþ süresi yönünden karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Olgularýn 95'ine açýk, 81'i laparoskopik yöntem uygulandý. Hastalarýn 14'ünde (%14.7) ameliyatla laparoskopik açýða dönüldü. Ortalama ameliyat süresi AK grubu için 96.68±42.17 dakika, LK grubu için ise 85.06±42.18 dakika oldu (P<0.05). Ortalama oral beslenmeye süresi AK grubu için 36.27±18.8 saat, LK grubu için ise 14.69±13.18 saat oldu (P<0.05). Ortalama hospitalizasyon süresi AK uygulananlarda 9.44±4.85 gün LK uygulananlarda ise 4.46±2.41 gün idi (p<0.05). Dren AK grubunda 67(%70.5), LK grubunda ise 37(%45.6) hastada konuldu (1'<0.05). Komplikasyon AK grubunda 25(26.3%) LK grubunda ise 5(6.1%) hastada geliþti (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Akut kolesistitli hastalann çoðunluðunda laparoskopik giriþimin güvenle yapýlabileceði ve bu yöntemin açýk kolesistektomiye birçok yönü ile üstün olduðu kanýsýndayýz.

INTRODUCTION: To compare the results of laparoscopic cholecystectomy (LC) with those of open cholecystectomy (OC) in treatment Of acute cholecystitis.
METHODS: Between January 1994- November 1999, 190 patients with acute cholecystitis who underwent surgery in our department were investigated retrospectively. Rate of conversion from LC to OC were noted and two group were analysed and compared for: operating time, use Of drains, potoperative time for ensuing of oral feeding, complications and length of hospital stay.
RESULTS: 95 of patients were operated by open method and 81 were operated laparoscopic-ally. Conversion from LC to OC was necessary in 14 of patients (14.7 To). The mean operating time was 96.68±42.17 minutes for the OC group and 85.06±42.18 minutes for the LC group (1'<0.05). Time for ensuing of oral feeding was 36.27±18.8 hours for the OC group and 14.69±13.18 hours for the LC grup (p<O.05). Complication occured in Of patients in the OC group and in 5 (6.1%) of the patients in LC group (P<O.05). The length of hospital stay averaged 9.44±4.85 days for the OC group and 4.46±2.41 days for the LC group Drain placement was required in 67 (70.5%) of patients OC group and in 37 (45.6 %) Of patients LC group (P<O.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to our results we believe that LC can be underwent in a lot Of patients with acute cholecystitis, and this method is superior than OC.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Laparoskopik kolesÝstektomÝ (EK) semptomatik safra kesesi taþlarýnda tercih edilen metod olmuþtur. Prosedür birçok üstünlüðe sahip olmasýna rað— men, beraberinde açýk giriþimlerde karþýlaþýlmayan bazý teknik komplikasyonlarý da getirmiþtir. Bu çalýþma, LK'ye baðlý olarak geliþen komplikasyonlarý deðerlendirmek ve tartýþmak amacýyla planlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýlimizdeki Üniversite ve SSK Hastanelerinde 1996-1999 yýllarý arasýnda gerçekleþtirilen 310 LK Olgusu Ýncelendi. Operasyon sýrasýnda geliþen komplikasyonlar hastalarýn dosyalarýna iþlendi.
BULGULAR: Olgularýmýzda 5 major komplikasyon gelÝþtÝ Bunlardan 3'ü ana safra yolu yaralanmaþý, biri sistik kanal açýlmasý ve biri de vena porta trombozu idi. Açýk giriþime 11 olguda geçildi (%3,54). Olgulardan Ýkisi postoperatif erken dönemde kaybedildi (% 0.65).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, baþlangýç döneminde komplikasyon oranlarý göreceli olarak yüksek olmasýna raðmen, K'nin morbiditesi düþük ve effektif bir iþlem olduðu söylenebilir.

INTRODUCTION: Laparoscopic cholecystectomy Ýs novv the treatment of choice for symptomatic cholelithiasis. Although the technique has many advantages to Open procedre, some new tecnical complication has been added to surgical practice. This stüdy was planned to evaluate and discuss laparoscopic cholecystectomy-related complications.
METHODS: Between 1996 and 1999, 310 laparoscopic cholecystectomies were performed in University and Sociel Security Hospital in our City. All complications were recorded at the time Of operatÝon.

RESULTS: There were five major complications (1.61 %) consisting of 3 common bile duct injury, one cystic duct spillge and one portal vein thrombosis. in eleven cases (3.54%) Operations were converted to laparotomy. Two cases died at the early postoperative period (0.65%).

DISCUSSION AND CONCLUSION: The complÝcatÝon rate Ýs relatÝvely high for beginners and reduces with experience. Laparoscopic cholecystectomy may accepted as a safe procedure with Iow morbidity.

Sitüs inversus otozomal resesif karaktere sahip ender görülen bir durum olup, kolelitiyazisle birlikte görülmesi daha da nadirdir. Semptomatik kolelitiyazis tespit edilen ve laparoskopik kolesistektomi uygulanan Ýki olguyu sunarak bu nadir konuyu gündeme getirmeyi amaçladýk.Klasik laparoskopide olduðu gibi IOmm'lÝk iki trokar normal yerlerinden girilip, 5 mm'lik iki trokar batýn Sol tarafta düz ayna simetrisine uygun olarak yerleþtirildi. Her iki olguda da safra kesesi içinde mültipl kalküller olduðu tespit edildi. Komplikasyon geliþmeden baþarýlý bir þekilde kolesÝstektomÝ uygulandý. Situs inversuslu semptomatÝk kolelÝtÝyazÝsli hastalarda laparoskopik teknikle uyum güçlüðü olmadan kolesÝstektomÝ uygulanabilir.

Situs inversus is a rare autosomal recessive disorder and its presence together with cholelithiasis is very rare. We have represented 2 cases of cholelithiasis treated by laparoscopic cholecystectomy so we have discussed this rare condition. As the classic method, we entered 2 trochars I0 mm. normal sites and 2 trochars 5 mm. from left side of abdomen according to flat mirror symmetrical method (mirror image). There were multiple calculi Ýn both gali bladders. We performed succesfully laparoscopic cholecystectomy in two cases without complication. Cholecystectomy can be performed laparoscopically without applyÝng forces.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Laparoskopik apendektomi, sonuçlanna baklldlŠ1nda açlk cerrahiye üstün gözükmektedir. Ancak toplam hastane maliyeti laparoskopik cerrahide daha yüksektir. Bu laparoskopik apendektominin düþük maliyet ile yapýlabilirliði gösterilmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Akdeniz Universitesi Týp Fakültesi'nde Haziran 1998-Ocak 2000 tarihleri arasmda laparoskopik apendektomi yapdan 3 Olgu toplam hastane maliyeti açýsýndan açýk cerrahi ile degerlendirildi.
BULGULAR: Açýk apendektomi yaplan 3 hasta ile laparoskopik apendektomi yapýlan 3 hastanýn kayýtlarýndan, laparoskopik apendektominin bir olgu için toplam hastane maliyetinin 367 USD oldugu saptandý. Bu hastalarda GIA stapler, endoklip, loop krome katgüt, spesmen torbasý gibi pahalý laparoskopik malzemeler kullanýlmamýþtý. Ayný dönemde açýk apendektomi yapýlan olgularda ise ortalama toplam hastane maliyeti bir olgu için 342 USD idi. Ortalama toplam hastane maliyeti laparoskopik cerrahide sadece % 7.3 daha fazla bulundu. Laparoskopik apendektomiden sonra Yaþam kalitesi ise oldukça iyi idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: AZ sayýdaki deneyimimizin sonuçlarý laparoskopik apendektominin düþük maiyeti ile güvenli bir þekilde yapýlabileceðini göstermektedir.

INTRODUCTION: Laparoscopic appendectomy seems superior to open technique with respect to the results but total hospital cost is high in laparoscopic surgery. The aim of this study to indicate that laparoscopic appendectomy can be performed with minimal cost.
METHODS: Alogn with this study, 3 patients, who have undergone laparoscopic appendectomy between the dates of June 1998-January 2000 in Akdeniz University Medical Faculty have been asseyed. Laparoscopic appendectomy has been asseyed on the basis of the hospital charge which was been compared with values of open surgery.
RESULTS: Resource costs were recorded for 6 patients, 3 in the laparoscopic and 3 in the open group. Average total hospital cost was 367 USD for a patient in laparoscopic appendectomy, not use the expensive laparoscopic instruments as GIA staplers, endoclips, chromic ligating loop, endocatch. In the same period, mean total hospital charge was 342 USD for a patient in open appendectomy. Mean total hospital cost was higher for the laparoscopic surgery only 7.3%. Quality of life was better after laparoscopic appendectomy.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our limited experience showed that laparoscopic appendectomy can be performed safe with minimal cost.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Yeni bir cerrahi teknik olan laparoskopik kasýk fýtýðý onarýmýný açýk cerrahi onarým tekniklerinden arka duvar að örgüsü ile analjezi kullanýmý, aktif hayata dönüþ, aðrý duyumu, hastenede kalýþ, ameliyat süresi ve nüks açýsýndan karþýlaþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma 1996-1998 yýllarý arasýnda cerrahi polikliniðine baþvuran ve kasýk fýtýðý tanýsý koyulan 50 hastada prospektif olarak yapýldý. Hastalar iki eþit gruba ayrýldý. Birinci gruba (n-25) laparoskopik olarak Total Extraperitoneal Onarým (TEP), ikinci gruba (n-25) arka duvar að örgüsü yapýldý.
BULGULAR: Sonuçlan incelediðimizde hastanede kalma l. grupta ortalama 1.6 gün, 2. grupta 2.3 gün (p<0.05) analjezik 1. grupta ortalama 124 mg, 2. grupta 204 mg diclofenac sodyum IM (p<0.05) aktif yaþantýya dönüþ I. grupta ortalama 16 gün, 2. grupta 19 gün (p<0.05), laparoskopik grup lehine anlamlý bulundu. Ameliyat süresi ise I. grupta ortalama 58 dak, 2. grupta 52 dak. olup istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmadý (p<0.05). Her Ýki gruptada hastalar ortalama 24 ay takip edildi, her iki gruptan birer hastada (%4) nüks görüldü.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Laparoskopik teknik hasta açýsýndan daha az analjezi kullanýmý, erken aktif hayata dönüþ saðlamasý daha az aðrý duyumu ve hastanede kalýþ süresi gerektirmesi yönleriyle arka duvar að örme tekniðinden konforlu bulundu.

INTRODUCTION: Our aim in this study is to compare laparoscopic tecnique with open hernia repair techniques. Both groups were evaluated in terms of duration of hospitalization, duration of operation time, postoperative pain, analgesic usage, return to daily activities and recurrence.
METHODS: In this prospect we took 50 patients admitted to our surgical dinic and diagnosed with groin hernia. The patients were divided into two equal groups. First group (n-25) was treated with Total Extraperitoneal RepaÝr (TEP) laparoscopically and the second group (n-25) with Open repair method (posterior Wall darn).
RESULTS: The laparoscopic method was statistically in favor or the patients (p<0.05) and more convenient in terms of hospital stay, return to daily activities and postoperative pain. The duration of hospitalization in the first group was approximately 1.6 days and in the second group 23 days (p<0.05). The use of analgesia, Diclofenac sodium IM, in the first group approximated 1.24 mg and in the second group 204 mg (p<0.05). Return to daily activities in the first group was 16 days and in the second group 19 days No difference related to the duration of operation was recognized. Ýn the first group, it was 58 mins and in the second group 53 mins (p<0.05). The follow-up period for both groups was 24 months and one recurrence was noticed in both groups (4%)
DISCUSSION AND CONCLUSION: The laparoscopic method require less analgesia, provided better outcome with early return to daily activities and shorter hospital stay.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Safra kesesi ile beraber bulunan asemptomatik nonparaziter karaciðer kistlerine olan laparoskopik yaklaþýmýn iki olguda irdelenmesi ve literatür verileri ile birlikte tartýþýlmasý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Karýn aðrýsý ve bulantý yakýnmasý ile polikliniðimize baþvuran iki kadýn hastanýn (yaþlarý 48 ve 54) abdominal ultrasonografik incelemelerinde safra kesesi ve safra kesesine yakýn yerleþimli karaciðerde kistik kitle saptandý. Karaciðerde saptanan kistik yapýdaki kitlelerin yapýlan tetkiler (tomografi ve serolojik inceleme) sonucunda nonparaziter karaciger kisti ile uyumlu oldugu düþünüldü. Her iki hastaya ayný seansta laparoskopik kolesistektomi ve kistlere yönelik deroofing iþlemi uygulandý.
BULGULAR: Postoperatif 1. gün hastaneden taburcu edilen her iki hastanýn takibinde önemli bir sorunla karlaþýlmadý. Kist duvarýndan alman doku örneklerinin histopatolojik inceleme sonuçlan ise basit karaciðer kisti ile uyumlu olarak yorumlandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Safra kesesi taþý ile birlikte insidental bulunan asemptomatik nonparaziter karaciðer kistlerine literatürde bir algoritm olmamasýna raðmen kolesistektomi ile birlikte ayný seansta laparoskopik cerrahi giriþim yapýlmasý düþünülmelidir.

INTRODUCTION: To examine the laparoscopic surgical management to nonparasitic liver cysts concomitant with gallstone in two patients and to discuss with literature.
METHODS: The gallstone and liver csyts near the gallbladder were found with ultrasonography in two female patients (48 and 54 years). They were admitted to our hospital with abdominal pain and nausea. The liver cysts were thought to be nonparasitic liver cysts by using serologic tests and cr. Laparoscopic cholecystectomy and deroofing procedures were performed for both patients at the same session.
RESULTS: Both patients were discharged from hospital on first day. There was no complication in their postoperative course. The pathologic examination showed simpl liver cysts in tissue samples obtained from cyst wall.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although there is no definite algorithm for the asymptomatic nonparasitic lier cysts with symptomatic cholelithiasis in the literature, laparoscopic management should be thought with cholecytectomy simultaneously.

Yazarlar, 1993 ile 1997 arastnda Parietex@ mesh yerleþtirerek, gerek laparoskopik (1595 iþlem) gerek ise açýk yöntem ile (578 iþlem) tedavi ettikleri 2445 inguinal herni ve 272 inzisyonel herni, rapor etmiþlerdir. Aðrý oraný ve normal aktivitelere dönüþ süreci, laparoskopik grupta açýk cerrahi gruba oranla, daha düþük olmuþtur(p<0.01). Tüm gruplarda rapor edilen vakalar (komplikasyonlar) istatistiksel fark olmaksýzýn takribi %10 olmuþtur. Bu oran daha önce yayýnlanan raporlara uygun bir karþýlaþtýrmadýr. Ózellikle Inguinal herni'lerde, kronik aðri oldukça nadir görülmüþtür. (%0.6 laparoskopik grupta ve % 0.8 açýk cerrahi grubunda). Yöntem ne olur ise olsun sepsis (Vücudun pyojenik mikro organizmalarla meydana gelen enfeksiyonu) çok nadir görülmüþtür (laparoskopik 1/1526 açýk cerrahi ameliyatlarý 2/380). Bu bulgular mesh'in lokal dayanýklýlýðýný örneklemektedirler. Yineleme oranlarý gruplar arasýnda istatistiksel fark olmaksýzýn %1 'den düþük olmuþtur. Bu retrospektif araþtýrma bu tip bir mesh'in kliniksel olarak göze çarpan lokal dayanýklýlýðýný kanýtlamaktadýr: Parietex@ mesh'in, kýsa vadeli daya dayanýklýlýðýn uzun vadedeki fonksiyonel neticelerini etkileyip etkilemediðini belirlemek için, uzun vadeli ve prospektif klinik neticelere gerek duyulmaktadýr.

The authors report a series of 2445 inguinal hernias. and 272 incisional hernias treated 1993 and 1997 by the insertion of a Parietex mesh via either a laparoscopic (1595 procedures) or an open approach (578 procedures). Pain scores and time to return to normal activity were Iower in the laparoscopic group than in the open surgery group (p<O.001). In all of the groups, the average incidence of the total reported events (complications) was around With no statistical difference. This ratio seemed to compare favourably to previously published reports. Considering inguinal hernias in particular, chronic pain was extremely rare (0.6% in the laparoscopic group and in the open surgery group). Whatever the approach, sepsis was also very rare (1 / 1526 laparoscopic procedures 2/380 pen operations). These findings illusrate the local tolerance of the mesh. Recurrence rates were beIow 1 %with no satistical difference between groups. This retrospective study demonstrates the clinically apparent local tolerance Of this type Of mesh. Prospective and long term clinical results will be necessary to show whether the short term tolerance of Parietex mesh influences the long term functional results.

Bu çalýþmanýn amacý menisküs yýrtýklannda MR ve BT sonuçlarýný artroskopik bulgularla kýyaslamaktýr. Saðlýk Bakanlýðý Taksim Devlet Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniðinde Haziran 1993 ile Mart 1997 tarihleri arasmda 106'sý erkek, 64'ü kadýn olmak üzere 170 hastaya tanýsal ve cerrahi artroskopi uygulandý. Artroskopi öncesi bilgisayarlý tomografi incelemesi yapýlan 40 hasta ile manyetik rezonans incelemesi yapýlan 40 hastanýn bulgularý artroskopik bulgularla karþýlaþtýrýldý. Bilgisayarlý tomografi ve manyetik rezonans incelemeler çeþitli özel merkezlerde gerçekleþtirildi. Manyetik rezonans görüntülemede 0.5 tesla gücünde cihazlar kullanýldý. MR görüntülemenin medyal menisküs yýrtýklarýnda duyarlýlýðý %87, özgüllüðü %65, doðruluðu %77; lateral menisküs yýrtýklarýnda duyarlýlýðý %64, özgüllüðü %88, doðruluðu %80 olarak bulundu.BT'nin medyal menisküs yýrtýklarýnda duyarlýlýðý %57, özgüllüðü %2, doðruluðu %50, lateral menisküs yýrtýklarýnda duyarlýlýðý %47, özgüllüðü %60, doðruluðu %52.5 olarak bulundu. Menisküs yýrtýklarýnýn tanýsýnda noninvaziv yöntemlerden olan MR görüntüleme ve BT'nin tam degerlerini karþýlaþtýrdýðýmýz bu çalýþmada manyetik rezonans görüntülemenin menisküs yýrtýklarýnýn tanýsýnda BT'ye gore belirgin üstünlüðü olmasýna içerdiði yalancý pozitif ve yalancý negatif sonuçlarýn fazlalýðý nedeniyle, artroskopik bulgularla tam degerlerinin azaldýðý; pahalýlýðýn bir engel teþkil etmediði hastalarda, aktif sporcularda atroskopi öncesi tanýda MR'ýn yeri olduðu kanýsýna varýldý.

The purpose of this study is to compare MR and CT results with arthroscopic finding in the meniscus Between June 1993 and March 1997 diagnostic and surgical arthroscopy Was performed in Taksim State Hospital, on 170 patients 106 Of them were male and 64 Of them were female. Before artroscopic procedure, 40 patients were evaluated with CT scan and other 40 patients with Mr imaging. This diagnostic imaging studies were performed in different centers. For MRI the 0.5 Tesla system system was used. The sensitivy of MR imaging for medial meniscus tears is %87, the specifity is %65, and the accuracy is % 77; for lateral meniscus tears the sensitivity %64, the specifity %88, and the accuracy was % 80. For computed tomographic scanning the sensitivity to medial meniscus tears was % 57, the specifity % 42 and the accuracy was % 50; and for lateral meniscus tears the sensitivity % 47, the specifity % 60 and accuracy was % 52.5 This study revealed that between noninvasive diagnostic procedure used for meniscus tears, the MRI has many advantages comparing to computed tomograpic scanning. But due to Its false POZitive and false negative results, if it is compared to arthroscopic examination its diagnostic value was less accur. We suggest that MRI should have the priority for patients who don't care of cost of diagnostic technique and for active trainers.